بیماری لوک اروپایی زنبور عسل و درمان آن

این بیماری ظاهرا کمتر از لوک آمریکایی شیوع دارد. عامل آن یک باکتری به نام استرپتوکوکوس است که همیشه لاروهای مبتلا را نمی کشد اما گاه تعداد زیادی از لاروها را به سرعت از بین می برد.

بیماری لوک اروپایی در مرحله اولیه لاروی به نوزادان زنبورها حمله کرده و آنها را از بین می برد به طوری که لاروها به صورت پیچیده و تاب خورده داخل سلول قبل از بسته شدن سر سلول می میرند. ممکن است بعد از بسته شدن سر سلول هم از بین بروند که در این حالت نیز مانند لوک آمریکایی سر سلول ها کمی فرو رفته و سوراخ دار است.

سفتی لاروهای مبتلا به لوک اروپایی مثل سفتی خمیر و بویی شبیه شیر ترشیده یا عرق پا دارد. لوک اروپایی برخلاف لوک آمریکایی لزج و چسبنده نیست و اگر آن را با چوب کبریت بیرون بیاوریم کش نمی آید و فورا قطع می شود.

از راه های انتقال این بیماری, خرید و فروش کندوهای آلوده به بیماری, انتقال شان ها اعم از عسل و زنبور از کندویی به کندوی دیگر, ورود آزادانه زنبورهای نر به کندوهای مختلف, غارت و به طور کلی آلوده بودن دست ها و وسایل کار, همه و همه عامل انتقال این بیماری خطرناک هستند.

براساس قوانین ایالتی آمریکا, کلنی های آلوده به این بیماری را باید با کلیه زنبور های داخل آن و همچنین کندو و اجزای داخلی آن سوزاند و از بین برد و آثار و بقای آن را مدفون کرد.

بهترین راه پیشگیری این بیماری و هر بیماری دیگر زنبور عسل, قوی نگه داشتن کندو, رعایت اصول بهداشتی, زمستان گذرانی خوب زنبورها و جلوگیری از غارت توسط زنبورها می باشد.

روش درمان بیماری لوک اروپایی زنبور عسل

مانند بیماری لوک آمریکایی است و می توان از داروهای آنتی بیوتیک استفاده کرد. یک چهارم قاشق چای خوری پودر اکسی تتراسیکلین یا ترامایسین را در 4 لیتر شربت 1 به 1 در بهار و 2 به 1 در پاییز مخلوط کنید و به مدت سه شب به زنبورها بخورانید. داروهای آنتی بیوتیک دارای یک ماده موثر هستند که برحسب درصد, روی برچسب آنها نوشته شده است. هر یک گرم ماده موثر برای 4 کندو می باشد. یعنی به هر کندو باید 250 میلی گرم همراه با آب و شکر داده شود.

برای مثال یک ساشه یا بسته اکسی تتراسیکلین 100 گرمی 20 درصد, 20 گرم ماده موثر دارد و برای پیشگیری بیماری 80 کلنی است که باید با مقدار کافی آب و شکر مخلوط و به نسبت جمعیت کلنی به کندو داده شود. برای درمان, نیم گرم یا 500 میلی گرم دارو برای هر کندو توصیه می شود و تکرار درمان بعد از یک هفته می باشد. پودر اکسی تتراسیکلین را مخلوط با پودر شکر هم می توان مورد استفاده قرار داد.

اخطار:

کلیه داروهای خوراکی زنبور عسل را در بهار باید دو ماه قبل از جریان شهد و در پاییز بعد از برداشت آخرین محصول عسل به کاربرد تا از باقی مانده آثار آن در شان های عسل جلوگیری شود. داروها را با دقت و مقدار صحیح به کار برید و از دستورها و مراقبت های مندرج روی برچسب ها پیروی کنید.

{ مرتضی علی آقایی نراقی }

‫6 دیدگاه ها

  1. درمان تاسه هفته بازده کندو راپایین میآورد وزمان زیادیست باید آنقدر تجربه داشت که کندو رانهایتا به مدت دو تاسه روز درمان کرد

  2. چون بنده مبتدی هستم و دامپزشکی منطقه ما هم اطلاعات درستی نداره خواهش میکنم شما محبت کنید و جواب بنده رو بدید.
    1- اگر علایم بیماریها مشاهده نشود هرساله باید بعد از برداشت عسل پیشگیری ها را انجام داد؟
    2- اگر در پاییز پیشگیری انجام شود آیا نیاز است که دوباره در ابتدای بهار تکرار شود (منظورم کل بیماریهاست)
    3- آیا برای پیشگیری، دارو ها باید باهم داده شود یا به ترتیب؟ مثلا اول کنه بعد لوک و بعد نوزما؟ و آیا بین مصرف اینها فاصله باید باشد؟
    4- درصورت استفاده از آنتی بیوتیک ها و اسید فرمیک آیا موم ها هم آلوده میشن و دیگه قابل مصرف نیستند؟ چون در صورتی که این کار هر سال برای همه کندوها انجام بشه درصد زیادی از موم باید هرساله از رده خارج بشه!
    خیلی ببخشید که طولانی شد
    سپاس

  3. وقتی کلنی را بعد از برداشت عسل به وسیله دارو درمان میکنیم، آیا عسلی که برای زمستان گذرانی در کندو باقی گذاشتیم آلوده میشود؟ یا مثلا وقتی که در اوایل بهار دارو میدهیم.
    آیا دیگر این عسل باقی مانده قابل برداشت نیست؟

    1. سلام. اگر بلافاصله برداشت کنید آلوده است و بهتر است مدتی باقی مانده و بعد برداشت نمایید. البته چون عسل اصلی را برداشت کرده اید دلیلی ندارد این عسل را هم برداشت نمایید. همچنین بهتر است از داروهی ارگانیک مثل فرمیک و اگزالیک استفاده نمایید.

  4. از مطالب شما بسیار سپاسگذارم
    لطفا در مورد داروهای طبیعی که میشود به زنبورها داد بیشتر صحبت کنید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا