فروش ملکه کارنیکا
آموزش

کنه واروا همولنف نمی خورد

با اينكه مدت ها تصور می شد كنه واروآ به عنوان يكی از خطرناک ترين تهديدهای پيش روی جمعيت های زنبورها از خون زنبور عسل استفاده می كند، تحقيقات گروهی از دانشمندان دانشگاه مريلند نشان می دهد اين كنه از بافت چربی زنبورها تغذيه می كند.

 

کنه واروآ
کنه واروآ

 

به استناد گزارش پايگاه اطلاع رسانی علمی ساينس ديلی sciencedaily, جمعيت های زنبور عسل در سراسر جهان با مخاطرات و تهديدهای زيادی, از جمله بيماری ها, آفت كش ها, سو تغذيه و از بين رفتن محل سكونت روبرو هستند اما محققان معتقدند مهم ترين مخاطره پيش روی زنبورها نوعی كنه به نام واروآ Varroa می باشد.

دانشمندان از چند دهه قبل تصور می كردند اين نوع كنه مانند بسياری از ديگر انواع كنه ها و ساس ها از خون تغذيه می كند, اما مطالعات پژوهشگران دانشگاه مريلند نشان می دهد که كنه واروآ بيشتر به اندامی به نام بافت چربی از زنبور عسل علاقه دارد كه كاركردهای متفاوت مهمی مانند كبد انسان دارد مثلا مواد غذایی در آن ذخيره می شود و به سيستم ايمنی بدن زنبورعسل نيز كمک می كند.

نتايج اين مقاله علمی كه در نشريه فرهنگستان ملی علوم آمریکا Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است, می تواند راه های جديدی برای درمان و مقابله با كنه ها در آينده بگشايد.

 

نفوذ کنه در زنبورعسل
نفوذ کنه در زنبورعسل

 

ساموئل رمزی Samuel Ramsey محقق ارشد اين مطالعه و حشره شناس در دانشگاه مريلند می گويد, مطالعات بسياری نشان می دهد كنه واروآ مهم ترين تهديد در اين ميان است.

اكنون كه می دانيم كنه واروآ قسمت مشخصی از اندام زنبور را هدف قرار می دهد, ارتباط بين اين عوامل روشن تر می شود. از دست دادن بافت چربی بدن زنبور عسل, توانايی بدن زنبور را برای سم زدايی آفت كش ها را از بدن می برد و ذخيره غذايی آنها را تخليه می كند, بافت چربی بدن قطعا برای بقای زنبور عسل ضروری است.

بافت چربی در بدن زنبور عسل علاوه بر مسئوليت سم زدايی و ذخيره مواد غذايی, آنتی اكسيدان توليد و به سيستم ايمنی بدن كمک می كند. اين بافت همچنين نقش مهمی در فرايند دگرديسی, تنظيم زمان و فعاليت هورمون های مهم دارد. در ضمن بافت چربی, مايع موم مانندی توليد می كند كه بخش های خارجی بدن زنبور را در خود می پوشاند و باعث می شود آب به راحتی وارد بدن نشده و بيماری ها خارج شوند.

به گفته رمزی, اين برداشت كه كنه واروا از خون زنبور عسل یا همان همولنف استفاده می كند, اولين بار در مقاله ای علمی در دهه 60 ميلادی بيان شد و تا امروز معتبر است. از آنجا كه اين مقاله به زبان روسی نوشته شده بود, محققان بسياری تمايل داشتند در مقالات خود از اولين مطالب انگليسی نقل قول بياورند كه به مقاله روسی استناد كرده بودند.

مقاله اول تنها از اين جهت معتبر بود كه نشان دهد مجموع غذايی كه يک كنه مصرف می كند چقدر است.

نقل قول از يک مقاله خلاصه به جای مقاله اصلی, بسيار آسان تر و از اين جهت بيشتر از مقالات خلاصه برگرفته از آن استفاده شده است. اگر مقاله اول عميق تر و با دقت و گستردگی بيشتری موضوع را بررسی كرده بود, بسياری از محققان زودتر در مورد فرض اوليه سوال می پرسيدند.

رمزی به مشاهدات و مدارک بسياری اشاره می كند كه باعث شده وی اين سوال را بپرسد كه آيا كنه واروآ از همولنف تغذيه می كند يا خير.

اول اينكه همولنف از نظر مواد غذايی بسيار ضعيف است و اين كنه ها برای بازتوليد و رشد به همولنف زيادی نسبت به آنچه در يک زنبور وجود دارد, نيازمندند.

همچنين اجزای دهان كنه واروآ برای خوردن و هضم بافت های نرم با آنزيم هایی تعبيه شده اند, اما انگل های خونخوار, اجزای دهانی متفاوتی دارند كه برای مكيدن مايعات و نفوذ مناسب است.

 

مایت واروا
مایت واروا

 

رمزی و گروه محققان همراه وی, زنبورها و كنه های واروآ را تحت مشاهده قرار دادند تا ببينند آيا آنها از همولنف تغذيه می كنند يا بافت چربی؟!

آنها با استفاده از روشی به نام شكافت با يخ زدگی, نيتروژن مايع را برای يخ زدن كنه ها و زنبورهای ميزبان آنها بكار بردند و در نهايت تصوير كنه ها را در حال تغذيه ضبط كردند.

در مرحله بعد با استفاده از ميكروسكوپ های الكترونی محل های زخمی شده در بدن زنبور را بررسی كردند و به اين شكل به روشنی مشاهده كردند که کنه ها از بافت چربی استفاده می كنند.

رمزی راه ديگری نيز برای مطمئن شدن از درستی فرضيه خود انتخاب كرد. او ابتدا كنه های واروآ را با رژيم غذايی مصنوعی توليد كرد. سپس با رژيمی متشكل از بافت چربی و همولنف رشد داد و در نتيجه ديد که كنه هايی كه رژيم غذايی همولنف داشتند, از بين رفتند. اما آنهایی كه از بافت چربی تغذيه کرده بودند, نه تنها رشد, بلكه تخم گذاری هم كردند.

دنيس ون انگلزدراپ Dennis van Engels drop, استاد حشره شناسی دانشگاه مريلند در اين مورد می گوید که يافته های اين مطالعه می تواند دريافت های ما را در مورد خسارتی كه كنه ها به زنبورها می رسانند به كلی متحول كند.

 

تاثیر اپی بال
تاثیر اپی بال

 

بافت های چربی كاركردهای زيادی برای زنبورها دارند, بنابراين اكنون بسيار دقيق تر می توان آسيب هر يک از زنبورها را بررسی كرد. همچنين فرصت های بسيار بيشتری برای درمان ها و راه های مقابله كارآمدتری برای كنترل كنه ها در اختيار محققان و زنبورداران قرار می دهد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا