فروش ملکه کارنیکا
آموزش

تاثیرات مخرب تغذیه های جایگزین

زنبورعسل وحشی در حالت طبیعی, غذای مورد نیاز خود را از شهد و گرده گیاهان تامین می کند و با این روش و بدون نیاز به نگهداری انسان, میلیون ها سال است که ادامه حیات می دهد. تغذیه با عسل وحشی, عمر زنبورهای عسل را تا 27.05 روز تامین می کند.

انسان ها بعد از آشنا شدن با محصول جذاب این حشره یعنی عسل, برای به دست آوردن آن, ناچارا تمام زنبورها را از کندو دور کرده و عسل را به غارت می بردند. اما مشکل بزرگ اینجا بود که این کلنی به خاطر گرسنگی در طول زمستان تلف می شد.

بعد از آشنایی انسان با محصول مصنوعی شکر, حالا بعد از برداشت عسل کندو, زنبورهای عسل را با شکر تغذیه می کردند تا کلنی برای زمستان ذخیره داشته باشد و تلف نشود. ظاهرا کار درست پیش می رفت, پس حس زیاده خواهی باعث شد که حتی در فصولی که شهد در طبیعت هست, مجددا به تغذیه با شکر ادامه دهند تا محصول بیشتری برداشت کنند. با این نوع تغذیه, طول عمر زنبورهای عسل به 21.91 روز رسید.

سپس شربت اینورت پیدا شد, ترکیبی که از مخلوط گلوکز و فروکتوز تشکیل شده است و از هیدرولیز اسیدی و یا آنزیمی ساکارز به دست می آمد. این تغذیه بدتر از همه بود و طول عمر زنبورهای عسل را به 12.15 روز می رساند.

بعد از پیدا شدن شربت فروکتوز یا شربت ذرت نیز که از هیدرولیز نشاسته ی گندم, ذرت, جو, برنج و سیب زمینی تولید می گردد و ارزان تر از شربت شکر بود, زنبورداری های صنعتی استقبال بی نظیری از این محصول کرده و هر روز بر تعداد آنها و میزان مصرف در سراسر دنیا افزوده شد, بدون آنکه به عوارض طولانی مدت آن توجهی شود, زیرا این ترکیبات تاثیرات قابل مشاهده و بررسی, مخصوصا در کوتاه مدت را نداشت. تاثیرات منفی که از همان ابتدای پیدایش, یعنی گیاهان تراریخته توسط کمپانی مونسانتو و سپس استفاده از آفت کش های نئونیکوتینوید شرکت بایر به شکل گرفتن آن کمک کرده بودند و قابل پیش بینی نیز بود.

این رویه سال هاست که ادامه دارد و طی این دوره هر روز مشکلات بیشتری گریبان زنبور عسل و زنبور دارن را گرفته و هر بار با یک روش غیر طبیعی دیگر آن را رفع نموده اند. اما در طول چند سال گذشته, تهدید جدیدی در صنعت زنبورداری دنیا به نام CCD یا اختلال فروپاشی کلنی زنبور عسل ظاهر شده که هنوز عامل اصلی آن ناشناخته مانده است.

با اینکه سموم مورد استفاده انسان ها در طبیعت و نیز کنه مخرب واروا جز موارد مورد شک در ایجاد این فروپاشی محسوب می شوند, اما در سال های اخیر, مراکز تحقیقاتی معتبر در سرتاسر جهان, بررسی های دقیقی روی مضرات مصرف ساکارز و فروکتوز برای انسان و زنبورعسل انجام داده اند که غالب آنها بر مشکل دار بودن این دو ماده نظر مشترک دارند.

در بررسی دانشمندان دانشگاه ایلینویز آمریکا, شواهدی از نقش شربت شکر و شربت ذرت با فروکتوز بالا در ایجاد فروپاشی کندوهای زنبورعسل پیدا شده است. یکی از دلایلی که این دو ماده را مسموم می کند, گرمای بیش از حد در پروسه تولید آنهاست که منجر به تولید هیدروکسی متیل فورفورال در آنها می شود. دلیل دیگر تراریخته بودن گیاهانی است که این شربت ها از آنها حاصل می شود.

البته این دانشمندان بر این باورند که فقط سمیت این دو ماده نیست و به دلیل اینکه میزان مصرف سموم در طبیعت زیاد شده است و این دو ماده مثل عسل گل های وحشی نمی تواند آنزیم های سم زدایی بدن زنبور عسل را فعال کند, در طول زمان سموم در بدن زنبورعسل تجمع کرده و باعث مرگ آن می شوند, در حالی که عسل, زنبورها را حداقل در مقابل برخی از این خطرات ایمن می کند.

این محققین نشان داده اند که عسل وحشی حاوی اجزایی می باشد که ماده ژنتیکی زنبورها را تحت تاثیر مثبت قرار می دهد. این اجزا که در شهد گیاهان موجود می باشد, باعث فعال شدن چندین ژن در بدن زنبورعسل می شود که سیستم ایمنی را فعال نموده و در حذف سموم و میکروب های او نقش دارند. مهمترین ماده, کوماریک اسید می باشد که هم در دیواره گرده و هم در بره موم موجود است ولی در ساکارز و فروکتوز وجود ندارد.

مرگ زنبور عسل
مرگ زنبور عسل

همچنین محققان سوئدی, با جمع آوری نمونه هایی از زنبورعسل های وحشی از کشورهای مختلف در سراسر جهان, متوجه شده اند که در عسل معده زنبور عسل, یک نوع ترکیب نسبتا مشابه با باکتری های اسید لاکتیک و از سویه های ناشناخته وجود دارد که به عنوان یک عامل مبارزه با باکتری لوک و در کل مبارزه با عفونت های باکتریایی عمل کرده و به صورت طبیعی, سلامت زنبورعسل را حفظ می کنند. شاید یکی از عواملی که باعث شده زنبورهای وحشی بهتر از زنبورهای مورد مدیریت انسان در طبیعت زنده بمانند, همین عامل بوده است.

همانگونه که می دانید, میلیاردها باکتری از نوع اسید لاکتیک شامل 13 گونه مختلف, بقای میلیون ها سال زندگی زنبور عسل های وحشی را تضمین نموده اند. این میکروب های مفید که در عسل موجودند, با تغذیه وارد سیستم حیاتی این حشره شده و آن را از عوامل بیماری زا پاک می کنند و حتی لاروهای تازه از تخم در آمده, بعد از چند دقیقه توسط کارگران با باکتری های اسید لاکتیک واکسینه می شوند.

جالب است بدانید که این باکتری های اسید لاکتیک فقط در محیط عسل تازه و طبیعی فعال هستند و حتی در عسلی که رطوبت آن کمتر از 20 درصد باشد, فعالیت آنها به شدت کاهش پیدا می کند. خود شما نیز بهتر می دانید که اینگونه عسل تازه و طبیعی, در فروشگاه ها فروخته نمی شود.

تحقیقات نشان داده, کلنی هایی که زمستان را حتی با جمعیت ضعیف اما با عسل طبیعی می گذرانند, در بهار رشد و سلامت بسیار بالاتری نسبت به زنبورهایی دارند که با شکر تغذیه شده اند. دلیل این امر سلامت ماندن سلول های بافت پوششی یا اپیتلیوم (Epithelium  ) موجود در روده زنبور عسل هاست که وظیفه پردازش و جذب مواد مغذی و ضروری بدن را برعهده دارند و اگر در پاییز زنبور عسل تغذیه مصنوعی دریافت نماید, این سلول ها آسیب دیده, سلامتی زنبور به خطر افتاده و عمر آنها کاهش پیدا می کند.

تحقیقات سال 2011 در آمریکا نشان می دهد که تا 75 درصد از عسل هایی که در فروشگاه های این کشور وجود دارد, اصلا عسل نیست و یک ترکیب با درصد بسیار بالا متشکل از شربت فروکتوز غلیظ می باشد که حاوی درصد ناچیزی عسل طبیعی هست, اما باز هم ارزش ندارد چون به وسیله فیلترهای بسیار قوی, آن درصد ناچیز عسل هم گرده گیری شده و هیچ کیفیتی باقی نخواهد ماند. یکی از عوامل ممنوعیت صادرات عسل از کشورهای کانادا و آمریکا به اروپا نیز همین مسئله می باشد.

عسل تقلبی
عسل تقلبی

تحقیقات انجمن شیمی آمریکا, ارتباط ابتلا به دیابت به ویژه در کودکان را با مصرف شربت فروکتوز به اثبات رسانده است, اما متاسفانه تحت فشار مافیای قدرت نتایج این تحقیقات همچنان به صورت تئوری و مقاله باقی مانده و اثر ملموسی در جامعه از نتایج این تحقیقات مشاهده نمی شود.

منابع :

منبع 1

منبع 2

{ رحمان رحمانی پرست }

پیروز و سلامت باشید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا