فروش ملکه کارنیکا
آموزش

رفتار غارتگری در زنبور عسل

غارت یا Robbing در رفتار های زنبور عسل, کوششی است که می تواند نوع خاصی جمع آوری نوش تلقی گردد. زنبور عسل فرصت طلب است و در جستجوی شکر, شربت یا عسل با غلظت قند هرچه بیشتر می باشد. بیشتر انواع عسل محتوی مواد معطر یا آروماتیک می باشند و زنبور عسل های پیش آهنگ به فوریت محل آن را پیدا می کنند. این زنبورها وقتی با این عسل به کندو برمی گردند دیگر زنبوران را خبر می دهند و غارت به فوریت آغاز می گردد. در غالب موارد کلنی های ضعیف و کم جمعیت در معرض این غارت قرار می گیرند, بخصوص آنهایی که سوراخ ورودی بزرگ داشته باشند و دفاع از آنها امکان پذیر نباشد.

بعضی نویسندگان کتب زنبور عسل از این که این عمل را غارت بنامند اظهار تاسف می کنند و می گویند مخلوقاتی چون زنبور عسل در نهادشان خیانت وجود ندارند به همین لحاظ نباید آنها را زنبور عسل غارتگر بنامند. بعضی دیگر غارت زنبوران را از آنجایی که با حالت عصبی و ناراحتی همراه است نشانه احساس گناه تلقی می کنند.

زنبوران غارتگر مستقیما برای غارت عسل به کندوی دیگر هجوم می آورند و در این راه به زنبوران مدافع, گارد و حتی ملکه توجهی ندارند. هر دو طرف تلفاتی تحمل می کنند. مدافعین با گاز گرفتن بال و پاهای مهاجمین آنها را مورد حمله قرار می دهند و با نیش زدن آنها وارد جنگ مستقیم می شوند. در فاصله کوتاهی ملکه و لاروهای داخلی سلول ها بسته نشده از گرسنگی می میرند.

زنبورداران مبتدی ممکن است از حمله زنبوران به کندوهای ضعیف چندان ناراحت نشوند در حالی که غارت از ابتدایی ترین راه های انتشار بیماری در بین کلنی ها می باشد. ارگانیسم بیماری زا در عسل هم وجود دارد لذا وقتی به داخل کندوهای قوی و سالم انتقال داده می شود, کندوی سالم نیز آلوده می شود و بدین ترتیب بیماری در زنبورستان گسترش می یابد.

{ مرتضی اسماعیلی }

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *