با اینکه مدت ها تصور می شد کنه واروآ به عنوان یکی از خطرناک ترین تهدیدهای پیش روی جمعیت های زنبورها از خون زنبور عسل استفاده می کند، تحقیقات گروهی از دانشمندان دانشگاه مریلند نشان می دهد این کنه از بافت چربی زنبورها تغذیه می کند.
اسید اگزالیک, ( oxalic acid ), اکسالیک اسید یا جوهر ترشک, با فرمول شیمیایی C2H2O4, جزو اسیدهای دی کربوکسیلیک طبقه بندی شده است. از لحاظ قدرت اسیدی, بسیار قوی تر از اسید استیک می باشد. این اسید در آب حل می شود و محلول حاصل بی رنگ است.
اسید فرمیک ( Formic Acid ), متانوئیک اسید یا جوهر مورچه, ساده ترین عضو گروه کربوکسیلیک اسیدها با فرمول شیمیایی HCOOH می باشد که با آب و اکثر حلال های آلی قطبی به خوبی مخلوط می شود.
زنبورعسل وحشی در حالت طبیعی, غذای مورد نیاز خود را از شهد و گرده گیاهان تامین می کند و با این روش و بدون نیاز به نگهداری انسان, میلیون ها سال است که ادامه حیات می دهد. تغذیه با عسل وحشی, عمر زنبورهای عسل را تا ۲۷.۰۵ روز تامین می کند.
اولین بار این کنه در سال ۱۹۰۴ روی زنبورهای هندی (Apis cerana ) مشاهده شد.